Witam, oto materiały katechetyczne na ten piątek 🙂
1) Opowiadanie:
Ciocia Sabina miała najwspanialsze pomysły i potrafiła zorganizować
najbardziej pasjonujące zabawy. Dlatego jej przyjazd zawsze był dla
Agatki, Patrycji i Franka czasem, radości i wspólnych zabaw.
Tym razem, korzystając ze słonecznej, chociaż wietrznej pogody,
ciocia wzięła swych siostrzeńców do ogrodu i zapowiedziała, że
dzisiaj będą „biegi z przeszkodami”. Najpierw rozłożyła na trawie
szeroki koc, a obok postawiła koszyk.
– Tutaj nie wolno zaglądać – ostrzegła, a następnie zaczęła
wyjaśniać zasady zabawy.
Ustawcie się w drugim końcu ogrodu i na mój znak rozpoczniecie bieg w
kierunku koca. Ale uwaga, na waszej drodze będą rozstawione przeszkody
i trzeba je ominąć. Proponuję, aby pierwszy bieg był biegiem do
przedszkola. Koc będzie metą, czyli przedszkolem. A teraz ustawimy
przeszkody. Ten rząd piłek oznacza jezioro. Trzeba je okrążyć, aby
nie wpaść do wody. Drugą przeszkodą będą rozciągnięte skakanki –
czyli niebezpieczne skrzyżowanie ulic, które musicie ominąć. Kto
pierwszy „wyląduje” na kocu, czyli dotrze do przedszkola, otrzyma
nagrodę niespodziankę. Uwaga! Zaczynamy!
Głośne wybuchy śmiechu i okrzyki emocji towarzyszyły całej zabawie.
Był bieg do przedszkola, potem do sklepu, do kina, do pociągu, a nawet
do lodziarni.
– No to chyba kończymy już tę zabawę – oznajmiła ciocia.
– Nie! Nie! Jeszcze raz! – zaprotestowały dzieci.
– No dobrze! Ostatnie zawody. Co tym razem będzie waszą „metą”?
– Może nią być… – zaczął Franek, ale zabrakło mu pomysłu.
Szybko wyręczyła go Patrycja, proponując:
– Biegnijmy do nieba!
– Świetnie! To będzie najważniejszy bieg. Zaraz ustawimy przeszkody.
Pierwszą przeszkodą będą pokusy do złego.
Ciocia ustawiła rząd piłek.
– Uwaga, żeby nie wpaść w pokusy. Najlepiej ominąć je z daleka.
Drugą przeszkodą będą wady, takie jak lenistwo, łakomstwo albo
zazdrość. A ostatnia przeszkoda – to złe namowy kolegów i
koleżanek: na przykład, żeby rozmawiać i przeszkadzać na
zajęciach. Złe namowy też trzeba ominąć, aby zdobyć niebo. Uwaga,
zaczynamy!
Dzieci biegły z piskiem i okrzykami radości, a po pokonaniu
przeszkód jedno po drugim lądowało na kocu i miękkiej trawie.
– Moje gratulacje! Wszyscy zdobyli metę, więc wszyscy otrzymają
nagrodę specjalną.
Ciocia wyciągnęła z kosza kanapki, ciastka, napoje i owoce, a dzieci
powitały tę niespodziankę okrzykiem radości.
– O rety! Prawdziwa uczta niebieska! – westchnął Franek, sięgając po
kanapkę.
– Ten ostatni bieg był trudny, bo byłam już zmęczona – przyznała
Agatka – I zgadnijcie, czemu udało mi się dobiec? Pomógł mi wiatr.
Wiał tak mocno, że było mi lżej biec.
– Rzeczywiście – przyznała ciocia. – Wiatr wiał wam w plecy i
pomagał w biegu. A wiecie, że w naszej drodze do nieba też towarzyszy
nam taki „wiatr”?
– Ciociu, jaki to wiatr? – zainteresowały się dzieci, ze smakiem
pałaszując kolejne kanapki.
– To Duch Święty. On nam pomaga biec do nieba.
– O, przypominam sobie coś! – wykrzyknęła Patrycja.
– Ksiądz Jerzy mówił na katechezie, że Duch Święty zstąpił na
Apostołów w postaci ognistych języków i gwałtownego wiatru.
Wszyscy słyszeli jakby szum z nieba.
– Dobrze mieć takiego „Pomocnika”, zwłaszcza gdy samemu nie ma się
już siły – przyznała Agatka.
– Właśnie, trzeba więc codziennie prosić, aby Duch Święty był z
nami – podsumowała ciocia.
2) Piosenki:
– „O Stworzycielu, Duchu
przyjdź” – https://www.youtube.com/watch?v=UX1-k18dRWI
– „Duchu Święty, przyjdź”
– „Olej do głowy” – https://www.youtube.com/watch?v=d4Up_aE82cI
3) Zesłanie Ducha Świętego – filmik
4) Puzzle – Zesłanie Ducha Świętego
5) Kolorowanka – Zesłanie Ducha Świętego
6) Zesłanie Ducha Świętego – teleturniej
7) Symbole Ducha Świętego
Pozdrawiam serdecznie – p. Ewa
