BIP

“Cóż piękniejszego nad niebo, które przecież ogarnia wszystko co piękne”

- Mikołaj Kopernik
← powrót
Dodano: 27 maja 2020 r.

28.05.2020- praca zdalna

5,6-l

Słuchanie tekstu Jolanty Kucharczyk
„Moje uczucia”
.
Żal mi minionych wakacji, urodzin, które już były,
i tego, że odwiedziny babci już się skończyły.
Smutno, że tata wyjechał, mama tak mało ma czasu,
i złość mnie bierze, że brat mój robi tak dużo hałasu.
Tu, w moim sercu, mieszkają uczucia: miłość, radość i smutek.
Czasem jestem tak bardzo szczęśliwy, lecz czasem także się smucę.
W kieszonce kasztan na szczęście o tym wciąż przypomina,
że wszystko, co jest tak smutne, kiedyś z czasem przemija.
Zobacz, już się uśmiechasz, bo znowu będą wakacje,
tata niedługo już wróci, z mamą pójdziesz na spacer.
Po burzy zawsze jest tęcza, po deszczu słońce znów świeci,
po chwilach trudnych i smutnych znowu szczęśliwe są dzieci.
Rozmowa na temat tekstu.
Co mieszka w sercu?
Czy zawsze jest nam wesoło?
Czy zdarza się, że coś was smuci?
Czy zdarza się, że coś was złości?
R. przypomina, że uczucia, emocje są czymś normalnym, naturalnym, co zawsze towarzyszy
ludziom – dorosłym i dzieciom. Ale należy pamiętać o tym, że
po burzy zawsze jest tęcza, po
deszczu słońce znowu świeci, po chwilach trudnych i smutnych znowu szczęśliwe są dzieci.
Rysowanie na kartkach tego, co cieszy dzieci, i tego, co je smuci.
Dla  dziecka: kartka podzielona na pół – w lewym górnym rogu rysunek chmurki,
a w prawym górnym rogu – słoneczka, kredki.
Dziecko dostaje kartki podzielone na pół, z rysunkiem chmurki i słoneczka w ich rogach. Po
lewej stronie kartki (chmurka) rysuje to, co je smuci, a po prawej stronie (słonko) – co je
cieszy. Potem dziecko siada  i omawia swoje rysunki z R.
4- latki
Słuchanie wiersza Agaty Widzowskiej
„Dzieci na Ziemi.”
Na kuli ziemskiej bawią się dzieci,
jednak są dumne ze swej kultury
cieplutkie słonko dla nich wciąż świeci,
i choć w dziwacznych mówią językach,
a księżyc mruga oczkiem na niebie
pragną się bawić, tańczyć i brykać!
do wszystkich ludzi, również do ciebie.
Inka i Zulu, Bubu, Namoko –
Zulu z Afryki chodzi po drzewach,
chcą być kochane, śmiać się szeroko,
a Chinka Inka jak ptaszek śpiewa.
jeść smakołyki, dbać o zwierzęta,
Eskimos Bubu gra w piłkę z foką,
a zamiast wojen mieć tylko święta!
na słoniu jeździ Hindus Namoko.
Niech wam się spełnią wszystkie marzenia –
Dzieci się różnią kolorem skóry,
tak, robiąc obrót, powiada Ziemia.
Rozmowa kierowana na podstawie wiersza.
R. pyta dziecko:
O jakim święcie była mowa?
Jakie są dzieci na całym świecie?
Co to znaczy, że dzieci na całym świecie są takie same?
Co najbardziej lubią robić dzieci?
Jakie imiona miały dzieci z wiersza?
Dziecko wypowiada imiona dzieci, dzieląc je rytmicznie (na sylaby)