21.05. 2020- praca zdalna
Zapoznanie się z wyglądem konwalii. 4,5,6- latki
Rozwiązanie zagadki o konwalii.
Dobrze ją znamy z prześlicznej woni,
kwitnie dzwonkami, ale nie dzwoni
(konwalia).
Rozmowa na temat konwalii.
R. pyta:
−
Jak wygląda roślina?
−
Ile dzwonków jest na jednej łodyżce?
−
Gdzie rosną konwalie?
−
Czy można je zrywać?
Konwalia majowa jest rośliną leczniczą i ozdobną, nie jest już rośliną chronioną. Występuje
często w lasach niemal całej Polski, ale można ją również hodować. Jej głównym walorem
są niewielkie kwiaty o charakterystycznym zapachu i dzwonkowatym kształcie.
5, 6- latki
Obrazek z konwaliami dla taty i mamy ( rozwijanie sprawności manualnej)
wykonany techniką kirigami z koła. W kirigami zarówno składa się papier, jak i go tnie.
Zapoznanie ze sposobem wykonania prac.
Dla dziecka: kolorowy kartonik (nie zielony) o wymiarach 15–20 cm, białe i zielone
kartki, na których narysowane są koła: na białej osiem kół o wymiarze 3 cm, na zielonej –
dwa koła o wymiarach 2 cm, klej, nożyczki.
•
Wycinanie kół. Złożenie wszystkich kół na połowę.
•
Zagięcie zakładki za zielonym kole, odgięcie jej i odcięcie.
•
Przesuniecie warstw koła.
•
Sklejanie po dwa białe koła, tak aby powstały dzwoneczki.
•
Naklejanie na kartonik liścia (lub 2 liści) konwalii.
•
Wycięcie z zielonego papieru prostokąta (łodygi) i naklejenie go tak, aby łodyga wsunięta
była w liść.
•
Naklejenie na łodygę dzwoneczków kwiatów.
•
Wspólne oglądanie prac. (Wręczenie prac rodzicom ).
•
Porządkowanie miejsc pracy.
4- latki kolorowanie obrazka konwalii
Zabawa ruchowa
Kwiaty dla rodziców.
Sylwety kwiatów wycięte z kolorowych kartek.
Na krześle siedzi mama lub tata – dziecko podchodzi
– i wręcza kwiaty: kłania się i mówi:
Proszę
. Rodzic siedzący na krzesełku
odpowiada:
Dziękuję
Masażyk –4- latki
według Bożeny Formy.
Dziecko zajmuje miejsca jedno za drugim( rodzic, dziecko lub rodzeństwo) na okręgu. Każde swobodnie sięga dłońmi do
pleców partnera siedzącego z przodu.
Wędruję z mamusią hen leśną dróżką –
dziecko rysuje palcami wskazującymi ścieżkę od góry
do dołu pleców,
przez góry wysokie i łąki,
rysuje góry, wykonuje ruchy koliste, pocierając
dłońmi o plecy,
dla nas wesoło wietrzyk powiewa,
delikatnie uderza w plecy pięściami obu rąk,
a w górze śpiewają skowronki.
uderza delikatnie opuszkami palców w górną
część pleców,
Zza chmury nagle spogląda słońce,
rysuje słońce,
ciepłe wysyła promienie,
mocno pociera rozwartymi dłońmi o plecy,
zbieramy kwiaty, pięknie pachnące
rysuje kontury kwiatów, naśladuje ich wąchanie,
zbliżając dłonie do nosa,
stokrotki, rumianki, złocienie.
rysuje linie faliste w dowolnych kierunkach,
Potem leżymy sobie na trawie
delikatnie przykłada policzek do pleców rodzica,
i w niebo spoglądamy,
przesuwa dłoń od dołu do góry pleców,
najcudowniejsze są takie chwile,
dmucha we włosy rodzica,
bo mamę mocno kochamy.
rysuje na plecach serduszko.
